باطری لپ تاپ شما چقدر عمر می کند؟
روش‌های استاندارد اندازه‌گیری طول‌عمر باتری، معمولا با ارقامی که شرکت‌های سازنده هنگام فروش لپ‌تاپ‌ها عنوان می‌کنند، متفاوت است.
در خرید لپ‌تاپ به چه چیزهایی بیشتر توجه می‌کنید؟ مسلما علاوه بر قیمت مناسب و مشخصات فنی ایده‌آل، طول عمر باتری نیز در تصمیم‌گیری شما دخالت خواهد داشت. اما آیا فکر می‌کنید عددی که به عنوان طول عمر در دستگاه‌ها ذکر شده، واقعیت دارد و دقیقا همانی است که باید باشد؟
اگر یکی از دارندگان لپ‌تاپ‌های بی‌شماری هستید که در بازار وجود دارند، حتما به این موضوع رسیده‌اید که این عدد اصلا با واقعیت تناسبی ندارد. به گزارش نیویورک‌تایمز، در سال 1382 / 2003 صنعت دوربین دیجیتال هم با چنین مشکلی روبرو بود؛ اما به خوبی توانست از پس آن برآید. عددی که هریک از شرکت‌های سازنده این دوربین‌ها اعلام می‌کردند، بیشتر از آن چیزی بود که در واقعیت رخ می‌داد.
البته دلیل آن هم واضح بود: هرسازنده‌ای از دستورالعمل خاص خود برای تخمین این عدد استفاده می‌کرد. به زودی مشتریان دریافتند که این شیوه تخمین طول عمر باتری دوربین اساسا بی‌معنی و بدون کاربرد است. در نهایت یک گروه تجاری در صنعت دوربین با نام سی.پی.آی.ای، شیوه جدید و استانداردی را برای آزمایش طول عمر ابداع کرد.
در این آزمایش درست مثل رفتاری که درواقعیت با یک دوربین عکاسی دیجیتال می‌شود، هر 30 ثانیه یک عکس گرفته می‌شود. قبل از گرفتن هر عکس، زوم و عکس آن انجام می‌شود و در نیمی از این مدت، فلاش روشن و نیمی دیگر نیز فلاش خاموش است. بعد از گرفتن هر عکس هم دوربین را قدری خاموش می‌کنند و دوباره این مراحل را انجام می‌دهند. این روزها تمام دوربین‌های دیجیتالی به این شیوه آزمایش می‌شوند و به این ترتیب، تخمین طول عمر باتری آنها به واقعیت نزدیک‌تر است.
اما لپ‌تاپ‌ها خیلی پیچیده‌ترند. عوامل بسیار زیادی در تعیین طول عمر آنها دخالت دارد. این مشکل در صنایعی مثل تلفن همراه، آی‌پاد و حتی خودروها نیز دیده می‌شود. باتری یک تلفن همراه در صورتی‌که با آن صحبت کنید، با سرعت بیشتری تمام می‌شود و باتری یک خودرو در اتوبان، شرایط بهتری نسبت به شهر دارد. هم‌چنین اگر با آی‌پاد خود به موسیقی گوش دهید، باتری دستگاه بیشتر عمر می‌کند تا زمانی که با آن یک ویدیو تماشا می‌کنید.
پس تنها کار منطقی‌ای که سازندگان می‌توانند انجام دهند، این است که اعداد را در دو حالت بدترین و بهترین طول عمر نمایش دهند؛ مثلا برای یک تلفن همراه، ذکر «4 ساعت مکالمه/300 ساعت بدون استفاده» به شما نشان می‌دهد که با چه نوع باتری‌ای طرف هستید.
اما چرا باید در مورد یک لپ‌تاپ تنها به ذکر کارکرد تا 5 ساعت بسنده کرد؟ چرا صنعت کامپیوتر نتوانسته است آزمایش استانداردی برای تخمین واقعی‌تر طول عمر باتری ابداع کند؟
واقعیت این است که چنین آزمایشی وجود دارد، اما این آزمایش که به «موبایل‌مارک 2007» مشهور شده، مشکلاتی دارد! اصلی‌ترین مشکل آن، هویت سازنده این آزمایش است. سازنده این آزمایش، یک گروه تجاری متعلق به اینتل با نام بابکو است که کار اصلی آن، ساخت تراشه لپ‌تاپ است. به عبارت دقیق‌تر، این گروه دقیقا توسط شرکت‌هایی تاسیس شده که کارشان به طول عمر باتری بستگی دارد و از زیادتر بودن آن سود زیادی می‌برند. این موضوع، شما را به یاد نگهبانی روباه از لانه مرغ‌ها نمی‌اندازد؟
مشکل دیگر این آزمایش، واقعی نبودن آن است. مثلا در این آزمایش باید بتوان میزان نور صفحه نمایش را که پرمصرف‌ترین بخش هر لپ‌تاپی است، به دقت مشخص کرد. در این آزمایش، پیش‌فرض میزان نور صفحه نمایش کسری از آن چیزی است که یک کاربر در شرایط واقعی استفاده می‌کند. بر طبق محاسبات شرکت ای.ام.دی، تنها 20 درصد این مقدار واقعیت دارد؛ درحالی که اینتل آن را به 50 درصد نزدیک‌تر می‌داند! هرچند که این دو سازنده ریزتراشه‌های رایانه‌ای حتی در آمار هم از رقابت خود دست نمی‌کشند، اما هر دو عدد ارایه‌شده، درصد بسیار کمی است.
آزمایش موبایل‌مارک مشخص نمی‌کند که آیا وای.فای و بلوتوث در حین انجام آزمون روشن بوده‌اند یا خیر. این کار به تصمیم سازنده لپ‌تاپ بستگی دارد. اما باید گفت که 3 نوع آزمایش واقعی موبایل‌مارک هم وجود دارد. در یک آزمایش که به آزمایش دی.وی.دی معروف است، یک فایل دی.وی.دی را بارها و بارها اجرا می‌کنند تا باتری تمام شود. به این ترتیب، بدترین شرایط مصرف باتری مشخص می‌شود.
در آزمون دیگر، از نرم‌افزار خودکاری استفاده می‌شود تا وظایفی را برای لپ‌تاپ تعیین و اجرا کند. مثلا مرتب کردن اعداد به هم ریخته در اکسل، دست‌کاری گرافیکی در فتوشاپ و یا ارسال ای‌میل. آزمون آخر که خواننده نام دارد، نرم‌افزار خودکار دیگری است که وانمود می‌کند در حال خواندن یک فایل پی.دی.اف است و برای خواندن هر صفحه 2 دقیقه وقت می‌گذارد. این آزمایش، بهترین حالت عمر باتری را نشان می‌دهد.
اما چرا با وجود چنین آزمایش‌هایی، هیچ‌یک از نتایج این آزمون‌ها برای طول عمر باتری ارائه نمی‌شود؟
کارشناسان اینال می‌گویند آن‌چه در فروش لپ‌تاپ به خریداران ارائه می‌شود، نتیجه آزمون دوم است. اما مدیران ای.ام.دی نظر دیگری دارند. آنها معتقدند که صنعت لپ‌تاپ باید خیلی دقیق‌تر از این کار کند و سپس نتایج را به شیوه‌ای که برای تلفن‌های همراه و آی‌پادها ارائه می‌شود، به خریدار عرضه کند. اما این‌که چرا این اتفاق نمی‌افتد، دلیلی ساده و شاید منطقی دارد: مردم وقتی پول بیشتری می‌دهند که تصور کنند باتری دستگاهشان از طول عمر بالایی برخوردار است. شاید اگر شرکت‌های سازنده لپ‌تاپ آمار واقعی را ارایه دهند، پول زیادی را از دست خواهند داد
